Als jong meisje had Farrieda veel vragen over de wereld. Zij is opgegroeid in een dorpje in Brabant. Farrieda komt uit een groot gezin, haar vader Nederlands en haar moeder Marokkaans. Des ondanks leek de wereld zo zwart/wit en voelde zij zich vaak alleen. Alleen in haar eigen wereld die veel meer kleur had, filosofisch was en waar veel gevoelt werd.

Daarom besloot Farrieda theater te studeren, om ruimte te geven aan al die gevoelens en gedachtes en expressie aan zichzelf te kunnen geven. Hier vond zij haar mijn en besloot voor haar acteercarrière te gaan. Daarvoor verhuisde zij van een klein dorpje naar de grote stad, waar Farrieda nog niemand kende maar iedereen iets van elkaar leek te vinden. Zoals velen heeft zij ook vormen van buiten sluiten en pesterij gekend en dacht ze “is dit het nou”? De wereld voelde klein en niet passend bij Farrieda. Zij leefde in een roze bubbel en had zoveel liefde te geven, maar was op een plek waar het niet ontvangen werd. So it was time to fly. And flying away she did, a lot…

‘Farida’ is een Arabische meisjesnaam, met de betekenis ‘uniek en onvergelijkbaar’. Misschien was het wel heel toepasselijk dat zij haar eigen pad wilde aanleggen en bewandelen. Misschien was ze een gelukzoeker, op zoek naar plekken waar zij zich thuis hoorde. Waar zij begrepen en gezien werd voor wie zij werkelijk is. Tijdens die zoektocht begon ook Farrieda’s innerlijke reis. Misschien is thuis niet een plek, maar een gevoel? Thuis komen in jezelf… Door zich te ontdoen van alle externe ruis en zichzelf echt te kunnen zien, zodat zij zichzelf ook in volledigheid kan zijn. Dit werden jaren van veel proberen, leren en ontdekken. Mensen en plekken ontmoeten en mensen en plekken achter haar laten, terwijl zaadjes werden gepland en de vruchten bij haar bleven.